Het eerlijke verhaal van de Sporthal
Vandaag tekende ik namens de gemeente Soest het contract voor de bouw van de nieuwe sporthal. Een feestelijk moment, alhoewel sommigen openlijk iets anders propageren. Ik vier graag het feest van de nieuwe sporthal die alle inwoners van Soest in de gelegenheid stelt om elkaar te ontmoeten, te bewegen, te trainen, te knokken, te winnen, te vieren en last but not least, te verbinden. Meer dan tien jaar is er gesproken over een nieuwe sporthal. Beukendal, wie kent hem niet, is namelijk op.
De technische staat is na meer dan 50 jaar gewoon helemaal op. Daarnaast voldoet de hal niet meer aan de huidige eisen die gesteld worden door de sportbonden. De hal zou hoe dan ook volledig opnieuw opgetrokken moeten worden. Onze voorgangers peinsden zich al rot over waar een nieuwe hal zou moeten komen. De hal wordt zo intensief gebruikt dat bij de nieuwbouw op een andere locatie een vervangende tijdelijke hal geplaatst zou moeten worden. Je kunt de sporters immers niet twee seizoenen thuis laten zitten. Daarom werd een paar jaar geleden aangekondigd dat deze nieuwe hal in Overhees moest worden gebouwd. En dat werd nog op “de oude manier van werken” gedaan.
De gemeente kondigde aan dat de hal werd gebouwd op het Orlando terrein. De inwoners uit de omgeving waren niet betrokken geweest bij de plannen en er ontstond enorme weerstand. Daar waar sport verbroederd en samenbind was hier een heuse opstand ontstaan. Het volk tegenover de overheid. Het resultaat was dat de hal er niet kwam en de sporters zonder enig perspectief nog jaren verder zouden moeten in een hal die toen al afgeschreven was. Na de verkiezingen van 2018 kondigden wij aan dat we voor de sport twee belangrijke zaken zouden regelen. We zouden de jarenlange impasse bij de buitensport oplossen (daarover in een ander artikel meer) en we zouden de binnensport oplossen met een nieuwe sporthal. En dus pakte ik als wethouder sport de handschoen op.
Terwijl de damp nog van het dossier steeg nam ik me voor geen plan te maken zonder dit met de buurtbewoners te doen. We gaan ergens SAMEN een plan maken en samen tot een oplossing komen waar de gemeenschap in Soest trots op zou zijn. We kwamen uit bij een plan waarbij we de bestaande hal bij Sportboulevard de Engh zouden verbinden aan de nieuwe. Hierdoor wordt een enorm sportoppervlakte aan elkaar verbonden. De sportfederatie en de afzonderlijke gebruikers werden bij het maken van de plannen betrokken. Zij zijn immers degene die de binnenkant gaan gebruiken. Ook de buurtbewoners werden uitvoerig betrokken. Ik herinner me de avonden dat we met z’n allen geeltjes plakten met wensen, dat we fel tegenover elkaar stonden maar dat we ook samen een borrel dronken in de kantine bij het zwembad. Alle buurtbewoners en betrokken sportclubs werden betrokken. Immers, betrekken maakt betrokken.
Ondertussen had de meerderheid van de politiek zich positief uitgesproken over de plannen en met de toentertijd bekende prijzen werd een indicatie gemaakt van kosten. We kregen groen licht om verder te gaan en de architect werkte het nieuwe ontwerp uit. Verschillende ontwerpen kwamen langs en ook hier werden de bewoners weer bij betrokken. Er was een duidelijke voorkeursvariant en nadat daar voor werd gekozen waren alle partijen zeer tevreden. Toen kwam de verdere participatie. Hoe gaan we de nieuwe hal tot in detail uitwerken. De sporters hadden nog wat wensen ten aanzien van bv de nieuwe tribune en de afmetingen van de nieuwe kantine. De wet maakte dat de vluchtgangen en de looproutes aangepast moesten worden. Technische ruimten moesten groter. We nemen meteen het onderhoud van de huidige hal mee en verduurzamen die. Maar ook aan de buitenkant moest extra geïnvesteerd worden. Door goed te luisteren naar de omgeving en hun zorgen over bijvoorbeeld de waterafvoer, de toegangswegen, de gevelbekleding, een mooie nieuwe entree en het parkeren mee te nemen in het definitief ontwerp liepen de kosten op.
Mensen die wel eens gebouwd hebben zullen het herkennen, het wordt altijd iets duurder. En omdat mede door de coronapandemie de kosten van materialen toch al explosief waren gestegen en het vinden van vakmensen in deze tijd, die zo’n hal kunnen bouwen, eveneens moeizaam is, liepen de kosten verder op. We moesten ons budget bijstellen, de wensen van de sporters en buurtbewoners negeren of de hele hal afblazen. Sommigen wilden het hele proces opnieuw doen, alsof het daar goedkoper mee zou worden. En afblazen is natuurlijk een optie, maar wie is daar nu mee geholpen? Onafhankelijk onderzoek heeft uitgewezen dat de bouw van een dergelijke hal veel geld kost en dat de offerte marktconform was. En dus hebben we de gemeenteraad, ondersteunt door het dringende verzoek van de sportfederatie om nu echt door te pakken, om extra budget gevraagd. En dat budget kwam er. Daarom tekende ik vandaag het contract met de bouwer. Wat een mooi moment. De schop gaat in de grond.
Hiermee geven wij de inwoners van Soest het perspectief van een nieuwe hal. Die is volgens planning na de zomer van 2023 gebruiksklaar. Maar dat is niet het enige perspectief. Zodra de nieuwe hal in gebruik zal worden genomen en we afscheid van ons vertrouwde Beukendal hebben kunnen nemen, zullen we op die oude locatie nieuwe woningen gaan bouwen. Dat plan is vastgelegd in de Dalwegvisie. In dit gebied willen om onze inwoners een plek te bieden om te wonen. In een mix van doelgroep, budget en bouwhoogte zullen daar de komende jaren veel mensen gelukkig kunnen worden in met een nieuwe woning. Vlakbij de nieuwe sporthal.
Het was een lang proces, maar wel een proces van Samen Recht Doen. Samen met onze inwoners praten over het ontwerp en uitvoering, samen RECHT doen in het zoeken naar de juiste balans in belangen. De vergunningen zijn inmiddels allemaal rond. Niemand heeft bezwaar aangetekend. Ook in de periode na verstrekking heeft niemand aangegeven tegen te zijn. Met trots kijk ik terug op dit proces. Ik herinner me de wat oudere man die fel tegen was tijdens onze eerste ontmoeting. Hij was zo boos. Tijdens onze laatste ontmoeting hieven wij samen het glas en sprak hij de hoop uit de opening nog mee te mogen maken. Hij was zo blij. Die hoop deel ik met hem, hoe fijn zou het zijn als we samen eind 2023 de opening zouden mogen vieren.
SAMEN RECHT DOEN, ook bij moeilijke besluiten.
